BIO
Mensen horen mijn Londense accent, kijken naar mijn donkere gelaatstrekken en vragen: "waar kom jij vandaan?" Daar gaan we, denk ik!
Mijn vader was joods. Zijn voorouders kwamen uit Irak, vestigden zich in India en spraken Arabisch en Hindi. Ze leefden tot 60 jaar geleden heel gelukkig in Kolkata totdat ze naar Engeland emigreerden. Mijn moeder daarentegen was katholiek met een Nederlands paspoort. Ik ben dus opgegroeid in een cultuur (Londen) die mijn ouders vreemd was. Bovendien ging ik naar een Franse school, de Lyçee in Londen, waar ik doordrenkt was van de Franse geschiedenis en literatuur. Als gevolg stond ik met één been in de Britse cultuur en één been buiten, en heb ik geleerd de wereld vanuit verschillende perspectieven te begrijpen.
Ik heb een identieke tweelingzus. Jarenlang waren we elkaars evenbeeld. Mensen noemden ons niet bij onze namen, maar gaven ons de bijnaam “the Twins”. Wij deelden alles, haar behoeften waren mijn behoeften, en door deze nauwe relatie heb ik mogen voelen wat een ander ervaart. Ondertussen doken we samen onze eigen privéwereld in, improviseerden musicals en toneel- en dansstukken en bedachten kostuums uit de dekens van onze bedden. Wat een weergaloos plezier hebben we samen beleefd!
Als tiener bracht ik urenlang door met denken en dagdromen. Ik wilde begrijpen hoe de wereld werkte, alsof er abstracte regels zaten die ten grondslag aan alles lagen. Meestal wilde ik de menselijke geest begrijpen, geïnspireerd door de metafysische uitspraken van mijn vader. Toen kwam ik naar Amsterdam en zag vanuit mijn hotelvenster een privérepetitie uitgevoerd door een professioneel dansgezelschap. Gek genoeg heeft dat mijn leven voorgoed veranderd
.
Ik schreef me in voor mime lessen in Londen en volgde intensieve danslessen bij The London Contemporary Dance School (The Place). 's Nachts stond ik op uit mijn bed om opnieuw de sensaties te oefenen die ik in de lessen had ervaren. Vooral het maakproces vond ik bijzonder: dat de kern van een idee een eigen vorm kon genereren en zich kon ontwikkelen tot een autonome artistieke uiting.
Vijf maanden later kwam ik terug naar Amsterdam en na een selectieperiode werd ik dansstudent bij de School van Nieuwe Ontwikkeling (SNDO) bij de Theaterschool in Amsterdam. Mijn leven, dat gespitst leek te worden op een academische loopbaan, had zojuist een hele andere wending gekregen dan wat ik mij tot toen voorgesteld had.
Sindsdien heb ik zelf veel eigen stukken gemaakt en bij verschillende gezelschappen gespeeld onder leiding van o.a. Roberto Palmizi (Sosto Palmizi), Wies Mercx en Dea Koert. Ik heb in het onderwijs gewerkt en verschillende educatieprojecten geïnitieerd en geassisteerd. Ik werd hoofd van de dansafdeling bij het Jeugdtheaterhuis Zuid-Holland waar ik 10 jaar lang verantwoordelijk werd voor het ontwikkelen van de uitgebreide danscurricula, alsmede voor de artistieke/didactische/ pedagogische leiding en coaching van een uit 10 dansdocenten bestaande team. heb ik ook iJarenlang mprovisatie en instant compositie aan volwassenen en jongeren gedoceerd. Een waar genot, want deze dansvorm is bijzonder gemeenschappelijk en democratisch.
In 2012 ontving ik mijn MA in Kunsteducatie aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten waar ik onderzoek deed naar publieksparticipatie die bij dansvoorstellingen voorkomt. Mijn master proefschrijft "Audience experiences of interactive dance performances" (2012) werd genomineerd voor de AHK-prijs. Vervolgens heb ik ook over het onderwerp gepubliceerd.
Nu werk ik als choreograaf, performer en danscoach. Ik initieer graag projecten met live gespeeld muziek. Ik werk ook graag als choreografe en/of speler in een interdisciplinaire team, soms met zangers, acteurs, filmmakers, installatiekunstenaars en circusartiesten. Soms zijn het locatieprojecten, een bijzondere uitdaging! Het is met veel plezier dat ik als choreografe werk, op alle niveaus, inclusief met amateurs en semiprofessionele dansers. Sinds 2012 maak ik ieder jaar met de studenten van de Utrechtse Dansacademie choreografische projecten.